ایران جیب - شايد همه شما خودروهاي اسپرت شده و تيونينگ شده خياباني را ديده ايد. خودروهايي كه ظاهر و باطني متفاوت دارند. مهمترين شاخص آنها، ارتفاع بسيار كم آنها است كه نظر هر بيننده اي را به خود جلب مي كند. بعضي از آنها ارتفاع نرمال و عادي دارند، به گونه اي كه فقط خودرو كمي كاهش ارتفاع دارد، اما بعضي از آنها ارتفاع چنان كمی دارند كه مقداري از لاستيك درون گلگير قرار دارد.





آنقدر كه براي عبور از كوچك ترين دست اندازها بايد سرعت خودرو را به صفر برسانند، عده اي به اين كار ارتفاع زدن نيز مي گويند. امروزه در كشور ما اين مساله در بين جوانان بسيار رايج شده است، به نحوي كه حتي خودروهايي كه جلوبندي بسيار ضعيف داشته و توانايي تحمل فشار را ندارند، شامل اين مساله شده و ارتفاع شان كم مي شود. از آن طرف خودروهاي توليد داخل وقتي به صورت استاندارد عرضه مي شوند، ارتفاع بسيار نامناسبي دارند. به طور مثال اگر به ال 90 دقت كنيد، درمي يابيد كه خودرو ارتفاع بسيار زيادي دارد، به گونه اي كه شبيه به يك ميني SUV شده است.ارتفاع زياد سبب ايجاد مقاومت در مقابل باد شده، در نتيجه مصرف سوخت را بالا مي برد. همچنين ظاهر خودرو را نه چندان دلچسب کرده و مانع زيبايي آن مي شود، از آن سو بايد به خودروسازان نيز حق داد. وضعيت آسفالت خيابا ن ها به نحوي است كه وقتي خودرويي ارتفاع كمي داشته باشد پس از مدت كوتاهي دچار مشكلات زيادي مي شود. وجود سرعت گيرهاي بسيار زياد در طول مسير خيابان ها و عدم رعايت در سواركردن سرنشين مجاز باعث شده تا ارتفاع خودروهاي توليد داخل زياد باشد و اصطلاحاً خودرو روي هوا باشد. همچنين قوانين راهنمايي و رانندگي نيز با رانندگاني كه خودروي خود را دستخوش تغييرات كرده و ارتفاعش را كم كرده اند برخورد مي كنند. اين گونه خودروها به علت تغيير وضعيت به پاركينگ هدايت مي شوند. خودروي اينجانب نيز مشمول اين قانون شده و به پاركينگ هدايت شد. در مورد اين قانون نيز بايد كمي تامل كرد، ولي در اين هفته قصد داريم تا انواع كاهش ارتفاع را بررسي كرده و اثرات و تبعات آن را روي خودرو بررسي كرده و مزايا و معايب آن را بازگو كنيم.هر خودرو سيستم تعليق مخصوص به خود را دارد. طراحي سيستم تعليق در خودرو به عوامل مختلفي بستگي دارد. وزن موتور و شاسي (وزن فنربندي شده) تقسيم وزن، نقطه ثقل، سايز چرخ ها، كاربري خودرو و ... همگي عواملي هستند كه در طراحي سيستم تعليق در يك خودرو تاثير گذارند.

حال؛ تغيير در سيستم تعليق بايد كاملاً حساب شده باشد. به گونه اي كه ساير پارامترها نيز در نظر گرفته شوند. مثلاً كسي كه يك خودروي خانوادگي داشته و معمولاً تعداد سرنشين زيادي درون خودرويش مي نشينند، اگر كاهش ارتفاع دهد، خب كاملاً مشخص است كه پس از مدتي دچار مشكلات مختلفي مي شود. يكي از را ه هاي ارزان قيمتي كه براي كاهش ارتفاع خودرو امروزه رايج شده است كوتاه كردن فنرها است. در اين كار با قطع كردن از حلقه هاي فنرهاي لول، باعث كاهش ارتفاع خودرو مي شوند. اين روش كاري كاملاً غيراستاندارد و غير فني است، طول فنر و قطر مفتول آن كاملاً حساب شده مي باشد  و وقتي طول آن  كوتاه مي شود ضريب جذب نيرو در فنر تغيير كرده و در بسياري از مواقع نمي تواند ضربات جاده و دست اندازها را جذب كند. اين كار پس از مدتي به خودرو آسيب هاي جدي مي رساند. به هم خوردن جلوبندي، خارج شدن چرخ ها از زواياي استاندارد كارخانه و برخورد با گلگير و ايجاد صداي بسيار بد، از مهمترين معايب اين روش مي باشند،  اما در روشي ديگر كه كمي منطقي به نظر مي رسد، بعضي ها فنرهاي استاندارد كارخانه را با انواع اسپرت تعويض مي كنند. اين روش نيز كاملاً استاندارد نمي باشد، چون فنرهاي اسپرت موجود در بازار، انواع مختلفي داشته و آن دسته كه قيمت پاييني داشته و افراد بيشتر از آنها استفاده مي كنند، بسيار بي كيفيت بوده و به خودرو آسيب مي رساند. انواع با كيفيت آنها بسيار كم بوده و در صورت پيداشدن، قيمت های بالایی دارند. اين نكته را بايد يادآور شويم  كه در اين روش فقط فنر عوض شده و كمك و ساير اتصالات تغيير نمي كند. در نتيجه باز هم ضريب جذب ضربه نمي تواند حالت ايده ال را داشته باشد.

اما در روش استاندارد كه در تمام دنيا مرسوم بوده و افراد فني و با تجربه آن را انجام مي دهند كمك و فنر با هم تعويض مي شوند، اتصالات آنها تغيير كرده و جلوبندي تقويت مي شود. در اين روش سيستم تعليق دچار دگرگوني هاي اساسي شده و بسياري از اجزا چون طبق ها، گوش طبق ها، لاستيك هاي ضربه گير، ميله موج گير حتي بلبرينگ چرخ و اتصالات پلوس ها نيز تغيير مي كند. اين تنها راهي است كه خودرو آسيب نديده و ارتفاعش در حد چشمگيري كاهش پيدا مي كند. پايداري خودرو بسيار بهتر مي شود، اتومبيل  از پيچ ها بسيار بهتر عبور مي كند، قدرت مانور در خودرو بسيار بالا رفته و ظاهر خودرو بسيار زيبا مي شود، اما اين روش معايب كوچكي نيز دارد، گران بودن مهمترين عيب آن است. به علت تعويض بسياري از قطعات هزينه اين روش بالا است. احتياج به متخصص هاي با تجربه و مطمئن از ديگر معايب اين روش است، همچنين تغيير در كاربري خودرو و تبديل شدن آن به يك اتومبيل اسپرت از نكات مهم اين روش است.اما در كل براي كاهش ارتفاع در خودروها در هر صورت و روشي بايد نكاتي مدنظر قرار گيرند. وقتي ارتفاع خودرويي كاهش پيدا مي كند، فضايي كه چرخ در آن مي چرخد بسيار كم مي شود. اين كاهش فضا سبب مي شود كه در ترمزگيري هاي شديد، لاستيك  به طاق گلگير بچسبد و اجازه مانور را از راننده بگيرد. وقتي ترمز گرفته مي شود، تمام نيروي وزن خودرو بر روي قسمت جلو فشار مي آورد، در نتيجه فنرهاي جلو تحت تاثير اين نيرو قرار مي گيرند و مقدار زيادي جمع مي شوند. در اين حالت است كه لاستيك كاملاً به گلگير گير كرده و قفل مي شود. همچنين اگر خودرويي ارتفاع كمي داشته باشد، در اين حالت اگر سايز لاستيك عوض و از نوع پهن تر استفاده  شود در هنگام پيچيدن ديواره لاستيك با گلگير برخورد كرده و باعث بروز مشكلاتي مي شود. سبك طراحي گلگيرها نيز بسيار تاثيرگذار است. خودروهاي آمريكايي كه گلگيرهاي نه چندان فانتزي دارند، كمتر دچار اين مشكلات مي شوند. پس اگر قصد كاهش ارتفاع را داريد، بايد از لاستيك و رينگ استاندارد استفاده كنيد تا دچار مشكل نشويد. اگر باز هم مي خواهيد از لاستيك پهن تر استفاده كنيد بايد گلگيرها را تغيير دهيد. كاهش ارتفاع زياد سبب از بين رفتن پلوس ها و برخورد رام يا سيني زير خودرو با سرعت گيرها و دست اندازها مي شود. در اين حالت پلوس ها خيلي زود به زود خراب مي شوند. پس توصيه مي كنیم اگر هم مي خواهيد ارتفاع بزنيد از روش هاي استاندارد و منطقي استفاده كنيد.