هفت صبح: لیفان 620 به عنوان معروف ترین سدان چینی، این روزها دو رقیب گردن کلفت را پیش روی خود می بیند. ولیکس با مدل c30 خط و نشان می کشد و جیلی هم محصول محبوبش یعنی EC7 را به رینگ رقابت فرستاده است.

بازار خودروی کشور این روزها برای خودروسازان چینی حکم بهشت را دارد. در واقع این برندهای پرتعداد پس از تحریم از بازارهای آمریکا و دیدن رقبای گردن کلفت در کشورهای عربی، درنهایت ایران را برای درآمدزایی انتخاب کردند و روز به روز محصولات جدیدشان را به این بازار تشنه تزریق میکنند. محصولاتی که با توجه به وضعیت تحریم ها، فعالیت دلالان و نرخ ارز و گمرکات، چندین برابر قیمت اصلی و واقعی به دست مشتری می رسند.در هر صورت این خریدار است که مجبور خواهد بود خود را با نمونه های موجود در بازار وفق دهد تا در صورت انتخاب چنین خودرویی، حداقل بداند کدام چینی واقعا ارزش خرید دارد و پولش را دور نریخته است. اینبار سراغ سه سدان شهری از دست پخت چشم بادامی ها رفته ایم که در کلاس خودروهای سدان متوسط شهری قرار می گیرند. لیفان 620 با موتور 1.6 لیتری که معروف ترین آنهاست و چند وقتی هم می شود که نمونه دو لیتری آن برای رقابت وارد بازار شده است. دیگری گریت وال ولیکس c30 که تبلیغات زیادی پشتش بوده و در آخر هم جیلی امگرند EC7 که با توجه به داشته ها و قیمتش رقیب قابل اعتنایی به نظر می رسد. نگاهی داریم به داشته و نداشته های این سه رقیب هموطن.





طراحی لیفان 620

نمای ظاهری این خودرو آنچنان که در موردش اغراق شده بد نیست و چیزی بیشتر از عنوان شترگاوپلنگ میتوان برای آن قائل بود. البته واقعا هم جای تحسین دارد، چراکه قرار دادن این همه قطعه نامربوط به هم و هماهنگ کردن آنها در کنار یکدیگر کار دشواری به نظر می رسد! برخی قطعات مانند آینه های جانبی با راهنما، سردنده، محل قرار گیری بالابر پنجره ها و ... کاملا کپی برداری از خودروهای دیگر است. اگر این خودرو را اولین بار از دور نگاه کنید شاید فکر کنید با یکی از مدل های بی ام و طرفید؛ آن هم مدل 320. فرم چراغ ها کلا کپی کاری است و فقط جلوپنجره اش که دو تکه نیست باعث شده با بی ام و کمی تفاوت (البته فقط ظاهری) داشته باشد. عقب آن هم در بخش صندوق و چراغ ها کاملا تداعی کننده مدل قدیمی مزدا یعنی 323 است. در طراحی لیفان 620 از خطوط قوی بدنه هم خبری نیست و سعی شده فرم ساده و عامه پسندی داشته باشد. در کل اگر در قید و بند جزئیات نیستید و برخی اغراق ها در تصمیمتان تاثیر ندارد از این خودرو خوشتان خواهد آمد. فقط ای کاش حداقل در ساخت داشبوردش مثل بی ام و از چوب استفاده می شد نه از پلاستیک بازیافتی که به طرح چوب ساخته شده است.







طراحی گریت وال ولیکس c30

خوشبختانه برخلاف لیفان در ولیکس با داستان متفاوتی روبه رو هستیم و طراحان این خودرو سعی کردند زیاد به عمل کپی پیست وابستگی نداشته باشند. بدون اغراق نمای بیرونی ولیکس قابل قبول و خوب از کار درآمده و مسلما در صورت خرید آن توی ذوقتان نخواهد خورد اما زیبایی اصلی این سدان مربوط به داخل کابین آن است. نمای داشبورد آن آنقدر زیبا طراحی شده که شاید تنها دلیل خرید این خودرو برای بعضی ها نشستن پشت رل آن باشد. فرم قرارگیری ادوات، سادگی فرمان و نوع دیزاین داخلی است که میتوان به خاطرش از سازندگان چینی تشکر کرد. البته این خودرو برعکس هموطنش لیفان کیفیت مواد داخلش خوب و راضی کننده بوده و می توانید مطمئن باشید دست هایتان پس از رانندگی طولانی و گرفتن فرمان ولیکس پوسته پوسته نخواهد شد.







طراحی جیلی امگرند EC7

نمی توان علاقه سازندگان این خودروی شهری را به مرسدس کلاس S کتمان کرد و در واقع EC7 کپی خش داری از این کلاس محبوب آلمانی است. با این حال همه چیز خوب پیش رفته و در نهایت با محصولی قابل قبول طرفیم و میتوان گفت این خودرو گرانتر از آن چیزی که است نشان می دهد. چراغ های جلو بزرگ و ساده هستند و توانسته اند تا حدی نمایی محافظه کار را تداعی کنند. در عقب هم با اینکه مجددا طراحی ساده به خصوص در بخش صندوق و چراغ ها را شاهدیم ولی همه چیز در هماهنگی کامل بوده و ردپای همان علاقه گفته شده به آلمانی ها هم به وضوح دیده می شود. در کل طراحی geely emgrand ساده و بدون جذابیت های آنچنانی بوده که این سادگی متاسفانه به طراحی داخلی هم سرایت کرده ولی خوشبختانه کیفیت و شکل مواد به کار رفته از c30 بیشتر و بهتر است ! به طور کلی با توجه به قیمت این محصول، انتظار می رفت که حداقل طراحی کابین بر خلاف ظاهر بیرونی کمی هیجان انگیزتر ساخته شود ولی خب این نوع طراحی می تواند مورد پسند خریداران میان سال باشد.







مقایسه مصرف سوخت

در مورد مصرف سوخت و اشتهای این سه رقیب هموطن خوشبختانه باید گفت که هر سه مصرف پایینی دارند (حدودا هشت لیتر در 100 کیلومتر) که کمترین آن یعنی 6.8 لیتر مربوط به ولیکس c30 است. در کل از این لحاظ نمی توان تفاوت چندانی بین این سه رقیب پیدا کرد؛ اما چیزی که این سه چینی را از هم متمایز میکند مقدار حجم مخزن سوخت آنهاست که در این بین لیفان 620 با حجم 58 لیتر از دو خودروی دیگر وضعیت بهتری دارد. البته کم مصرف ترینشان یعنی c30 هم کمترین حجم باک را با عدد 40 لیتر به خود اختصاص می دهد. ولی از لحاظ نوع مصرف سوخت نباید فراموش کنید که همین c30 کمی شما را اذیت خواهد کرد. چرا که کارخانه سازنده تاکید کرده بنزین با اکتان بالا سوختی است که باید برای محصولش در نظر گرفته شود و از این لحاظ این چینی کمی برای شما ناز خواهد کرد. در مقابل، دو رقیب دیگر مشکلی از این بابت نخواهند داشت و به عنوان مثال لیفان هر نوع بنزینی که برایش در نظر بگیرید یک نوع واکنش را در حرکت و مصرفش به شما نشان میدهد.




مقایسه فنی

لیفان 620 از موتوری 1.6 لیتری نیرو می گیرد که در نهایت می تواند 115 اسب بخار تولید کند. اما c30 با حجم 1500 سی سی از بقیه کم حجم تر بوده و با توان تولید 105 اسب بخار در مقام سوم قرار می گیرد. ضمن اینکه اگر بنزین معمولی هم برایش در نظر بگیرید، باید بی خیال تجربه حداکثر آن هم شوید. اما می رسیم به جیلی EC7؛ به این اعداد دقت کنید. 1800 سی سی که می تواند با یک اشاره 130 اسب بخار را آزاد کند. این ارقام نشان دهنده این است که EC7 یک سر و گردن بالاتر از دو رقیب دیگر قرار می گیرد. در مورد شتاب این سه خودرو هم باید گفت که اگر شاهد مسابقه درگ بین آنها باشیم، به ترتیب جیلی، لیفان و درنهایت c30 از خط پایان خواهند گذشت.





مقایسه ایمنی

مثل مصرف سوخت که این سه چینی تقریبا شرایط یکسانی را دارند، وضعیت ایمنی شان هم تقریبا در یک سطح و رده است اما با این حال تفاوت هایی بین آنها وجود دارد؛ مثلا ترمزهای لیفان از همه بدتر بوده و از نوع دیسکی در عقب و جلوست. البته C30 هم در ترمزگیری شباهت های زیادی به لیفان دارد ولی به لطف سیستم خنک شونده برای چرخ های جلو از لیفان عملکرد نسبتا بهتری را نشان می دهد. اما EC7 از دو خودروی دیگر بسیار بهتر بوده هر چهار چرخ به ترمز دیسکی با خنک شونده مجهز شده اند ولی نباید فراموش کرد که این محصول وزن زیادی دارد و ترمزها برای کنترل کامل آن شرایط سختی را تجربه می کنند.